Roy Wood Jr. กับเหตุผลที่รายการประจำวันต้องเผชิญกับความกลัว

เทรเวอร์ทำงานได้ดี แต่ในที่สุดงานของฉันในฐานะนักข่าวก็คือคุณไม่สามารถหาเรื่องตลกในความเจ็บปวดได้เสมอไป แต่คุณสามารถหาเรื่องตลกในสาเหตุของความเจ็บปวดหรือวิธีแก้ปัญหา เราเข้ามาในร่องนี้ได้อย่างไร และเราจะออกจากร่องนี้ได้อย่างไร? ถ้าคุณมองเข้าไปในสองอาณาจักรนั้น นั่นเป็นจุดที่มุกตลกอยู่มากมายสำหรับเราในตอนนี้ เพราะตอนนี้มีเรื่องตลกมากมายที่กระทบกับบาดแผลที่เปิดอยู่ ในขณะที่ในปี 2015 คุณสามารถเล่นมุกเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ และมันก็ไม่ได้ทำให้บอบช้ำและน่าตกใจสำหรับผู้คนมากนัก

คุณมีช่วงโปรดที่คุณเคยทำในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมาหรือไม่? เราต้องไปในสตูดิโอและนอกสตูดิโอ นอกสตูดิโอ ฉันคิดว่าฉันมีความสุขมากที่ได้ไปทางทิศใต้ของชิคาโกและเดินไปตามอดีตสมาชิกแก๊งเพื่อพัฒนาชุมชนของพวกเขา ซึ่งขัดกับเรื่องที่คนผิวดำไม่ทำอะไรเกี่ยวกับอาชญากรรมแบบคนผิวสี . นั่นคือสิ่งที่ผู้คนชอบทำเมื่อพูดถึงชิคาโก แต่พวกเขาคิดผิด มีผู้คนทุกวันที่เดินไปตามถนนเหล่านั้นและพวกเขาได้รับความเคารพมากกว่าตำรวจเมื่อต้องพยายามหยุดละครและปราบปรามเนื้อวัวที่ไปในเมือง

ส่วนที่ฉันชอบ (ในสตูดิโอ) คือ CP Time ซึ่งเป็นเรื่องงี่เง่าที่ฉันเล่นเป็นตัวฉันในเวอร์ชั่นเก่าที่มีหนวดแย่มาก และเราก็แค่เล่นมุกตลกเกี่ยวกับข้อเท็จจริงประวัติศาสตร์คนผิวดำที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก เป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยมที่ Trevor และนักเขียนได้สร้างขึ้น บางครั้งคุณจำเป็นต้องรู้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณพูดถึงประวัติศาสตร์คนผิวดำ เมื่อคุณพูดถึงการมีส่วนร่วมของคนผิวสีและประวัติศาสตร์คนผิวสี โดยทั่วไปแล้ว Martin Luther King, Rosa Parks, Obama หรือ Carl Lewis

จะได้รับเหรียญทองในลอสแองเจลิส

ดังนั้นส่วนนี้เป็นโอกาสสนุกที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งแปลก ๆ ที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักเช่น Black dude ที่คิดค้น super-soaker ชายผิวดำคนหนึ่งสอน Jack Daniels ถึงวิธีการกลั่นวิสกี้ ฉันสนุกกับมันเพราะคุณรู้ว่าในช่วงเวลานั้นคุณกำลังให้ข้อมูลใหม่ คุณรู้ว่าเรามีโฮสต์เป็นคนผิวสี แต่เรายังคงมีผู้ชมที่เป็นคนผิวสีเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องน่าเบื่อที่จะมีโอกาสที่จะโรยในสิ่งที่ผู้คนอาจไม่เคยรู้จัก ดังนั้นเราจึงไม่เพียงแค่อยู่ในกระเป๋าของสิ่งที่อยู่ในวัฏจักรข่าวเท่านั้น

คุณอยู่ทุกที่บนทีวีเมื่อเร็ว ๆ นี้ เป็นการยากที่จะกลั่นกรองให้เหลือเพียงไม่กี่โครงการ ดังนั้นฉันจะนำเสนอสามรายการล่าสุดและคุณบอกฉันว่าประสบการณ์เป็นอย่างไร อันดับหนึ่ง – มีเพียงการฆาตกรรมในอาคาร

อากาศหนาวและเป็นการศึกษาเรื่องมิตรภาพขณะดูสตีฟ มาร์ตินและมาร์ติน ชอร์ตโต้ตอบนอกกล้อง การตระหนักว่าฉันไม่รู้ว่าฉันมีเพื่อนและเพื่อนที่สร้างสรรค์แบบนั้นหรือไม่ ฉันมีนักแสดงตลกมากมายที่ฉันคุยด้วย แต่นั่นเป็นความสัมพันธ์ที่หล่อเลี้ยงมานานหลายทศวรรษ ฉันรู้สึกขอบคุณที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ แต่ฉันก็อิจฉาเช่นกัน เรียกว่าซาอูลดีกว่า.

ประหม่า. เพราะนั่นคือสถาบันดังกล่าว โลกที่ Vince Gilligan สร้างขึ้น – ไม่มีตัวละครตัวเล็ก ๆ ในโลกนั้น ตัวละครทุกตัวในซาอูลกระเพื่อมไปทำอย่างอื่น แม้จะอยู่ในสายเลือดอันยาวนานของนักแสดงตลกที่เป็นส่วนหนึ่งของจักรวาล Breaking Bad ตั้งแต่ Bill Burr ถึง Lavell Crawford ถึง Joe DeRosa ถึง Sklar Brothers แน่นอน: โอเดนเคิร์กเอง แม้ว่าจะอิมโพรฟมากกว่าก็ตาม ความคิดที่จะเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งนั้นในทุกความสามารถนั้นยอดเยี่ยม

กองกำลังอวกาศ

Space Force เป็นการรวมตัวของ Daily Show ฉันและสตีฟ คาเรลล์พูดคุยเกี่ยวกับ The Daily Show มากกว่าสคริปต์ถ้าฉันพูดตามตรง ฉันคิดว่า The Daily Show เป็นสถาบันที่น่าสนใจมากที่จะมีส่วนร่วม และประเมินว่าคนกลุ่มน้อยมองหากันและกันมากแค่ไหน ฉันมีโอกาสได้ร่วมงานกับเจสัน โจนส์ในซีรีส์ TBS เรื่อง The Detour ของเขาในตอนนั้น และมีเพียงการทำงานร่วมกัน มีชวเลข. สิ่งเดียวที่ฉันสามารถเปรียบเทียบได้คือ SNL แต่มันยากที่จะเปรียบเทียบเรากับ SNL เพราะมีบัณฑิตไม่มากนัก นักแสดงของเราไม่ใหญ่เท่า เมื่อคุณพบใครบางคนที่อยู่ในรายการ The Daily Show มันเหมือนกับการพบกับคนที่เรียนมัธยมปลายเดียวกันกับคุณ คุณไม่ได้เรียนด้วยกัน แต่มีความเข้าใจ หากคุณได้ติดตั้งไว้ล่วงหน้า การทำฉากกับ Steve Carell จะทำให้รู้สึกประหม่าน้อยลง เราทั้งคู่เคยอยู่ในสนามที่เราเหงื่อออกในชุดสูท เรารีดเสื้อผ้าของเราในสถานีขนส่ง

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ themcnannyagency.com อัพเดตทุกสัปดาห์